انتشارات تیسا

در بعضی از لحظات زندگی ما با رفتارهایی بی‌ادبانه روبه‌رو می‌شویم. از رفتار راننده‌ای که از طنین بوقش در نیمه‌هیا شب لذتی تک‌نفره می‌برد تا شهروندی که زباله‌هایش را در جوی آب می‌ریزد، همه منفی‌هایی به یادماندنی‌اند.
به نظر دکتر کرمنت، بیشعوری مهلک‌ترین عارضه کل تاریخ بشریت است که تا‌کنون راهکاری علمی برای مقابله با آن ارائه نشده است. بیشعوری حماقت نیست و بیشتر بی‌شعورها نه‌تنها احمق نیستند که نسبت به مردم عادی از هوش و استعداد بالاتری برخوردارند. خودخواهی، وقاحت و تعرض آگاهانه به حقوق دیگران که بن‌مایه‌های بیشعوری هستند، بیشتر از سوی کسانی اعمال می‌شوند که از نظر هوش، معلومات، موقعیت اجتماعی و وضع‌مالی اگر بهتر از عموم مردم نباشند بدتر نیستند... واقعیت دردناک آن است که در طول تاریخ مسببان بیشترین آسیب‌هایی که بشریت متحمل شده است آدم‌های بیشعور بوده‌اند و نه آدم‌های نادان. جنایتکاران بزرگ تاریخ همگی آدم‌هایی باهوش و سختکوش بوده‌اند که حاصلضرب استعداد‌های شخصی متعدد مثبت آنها با خودخواهی، تعرض به حقوق دیگران و رذالت‌های منفی‌شان از آنها بیشعورهای عظیم و مخوفی ساخته که دنیایی را به آتش کشیده‌اند... بیشعوری یک نوع اعتیاد است و مثل سایر اعتیادها به الکل و مواد مخدر یا وابستگی دارویی، آثارت سوء و زیانباری برای شخص معتاد و اجتماعی که در آن زندگی می کند دارد. بدترین خصوصیت این اعتیاد آن است که بیشعورها ذره‌ای هم از بیشعوریشان آگاه نیستند.
اما در برابر آنها باید چه کرد؟ البته به گفته دکتر کرمنت، خوشبختانه این درد درمان‌پذیر است و اولین گام در راه درمان هم پذیرش این درد است... بیشعوری نوعی اعتیاد است به قدرت، تحقیر و سرکوب سایرین، وظیفه‌نشناسی بی‌حد و شهوت سلطه بر دیگران. این بیماری تعادل درونی قربانی خود را برهم‌می‌زند و او را به فلاکت می افکند تا زمانی که آدم شود و اقرارا کند به اینکه من بی‌شعور هستم و بعد یاد بگیرد به دیگران و عقایدشان احترام بگذارد و...