انتشارات تیسا

نکات کلیدی مسائل نظامی و استراتژیکی معاصر

«مسائل نظامی و استراتژیکی معاصر» عنوان یکی از دروس اصلی رشته علوم سیاسی در دانشگاه‌های ایران است و در میان کتاب‌هایی که در این‌باره در داخل ایران منتشر شده، شاید نتوان بهتر از دو کتاب «جنگ و صلح» نوشته دکتر علیرضا ازغندی و «استراتژی و روش‌های برنامه‌ریزی استراتژیک» نوشته دکتر سعیده لطفیان اثری یافت. این دو کتاب، منبع اصلی و الزامی در دانشگاه پیام نور و برخی دیگر از دانشگاه‌های کشور و در آزمون‌های مختلف دو مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد شناخته شده‌اند. هریک از این دو کتاب، گرچه با سبکی روان و ویرایشی تحسین‌برانگیز، لذت خوانش مطالب نظامی را دوچندان کرده‌اند، ولی نمی‌توان از دانشجویان پرمشغله انتظار داشت بیش از ۵۰۰ صفحه مطالب گوناگون نظامی تاریخی و معاصر را خوانده و به خاطر بسپرند. این راهنما با تأکید بر «نکات کلیدی» تلاش کرده تا مطالب مهم این دو اثر را با ذکر صفحة هر نکته در داخل پرانتز و به صورتی مستند و قابل وارسی، گردآوری نماید و با این کار، مسیر مطالعه دانشجویانی را که نگران کمبود فرصت کافی هستند، هموار نماید. کتاب«نکات کلیدی مسائل نظامی و استراتژیکی معاصر» نوشته الهامه پایدار و مهران کاظمی را انتشارات تیسا در ۱۸۸ صفحه رهسپار بازار کتاب کرده است.

کوته‌نوشته‌های وایبری

چند سال پیش فقط چند کلمه «ضایع شدن» و «سه نکردن» و چیزهایی مثل آن برای پدر و مادرها قابل‌فهم نبود؛ اما دایره این لغات خیلی وسیع‌تر شده است. سر‌و‌کله موسیقی رپ که پیدا شد، تعداد این کلمات حتی بیشتر هم شد. اگر پدر و مادرها معنای آن چند تای اول را به زحمت می‎توانستند بفهمند یا حدس بزنند، از این کلمات جدیدتر حتی سر هم در نمی‎آوردند. اما کار به همین‌جا هم ختم نشد. با پیدایش رسانه‌های جدید زبان خاصی پیدا شد. این جوان‌ها بودند که حرف از «اس خالی انداختن» (اس‌ام اس یا پیام کوتاه خالی فرستادن) می‌زدند، عکس‌ها و لینک‌ها را با هم شیر (سهیم شدن) می‎کردند، همدیگر را اَد می‎کردند (دعوت کردن یا اضافه کردن به فهرست تلفن همراه یا ایمیل)، روی وال (دیوار در فیس‌بوک) هم می‎نوشتند و ....در این باره در کتاب امروز بیشتر بخوانید. کتاب«کوته‌نوشته‌های وایبری» نوشته مسعود کوثری را انتشارات تیسا در ۱۳۵ صفحه رهسپار بازار کتاب کرده است. دکتر مسعود کوثری استادیار و مدیر گروه ارتباطات اجتماعی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران است.

سفید، سیاه، خاکستری؛ «واقعیت»های سیاسی ساخته می‌شوند؟

کار یک تحلیلگر سیاسی چیست؟پاسخ به این پرسش را از محمدرضا تاجیک در کتاب امروز بشنویم:بزرگی می‌گوید: «مدادی به ‌من بده، بقیه عمرم را صرف تراشیدن آن خواهم کرد». یک تحلیلگر سیاسی به ‌ما می‌گوید: «پدیده سیاسی‌ای را به من بده، بقیه عمرم را صرف واقع‌نمایی آن می‌کنم». ... تحلیل یعنی کشف این نکته که چگونه ما واقعیت را به‌ گونه‌ای خلق می‌کنیم که عینی و طبیعی به‌ نظر می‌رسد، نه پرده‌برداری از واقعیت عینی. به بیان لاکلاو و موفه، به‌واسطه تولید گفتمانی معنا، واقعیتِ عینی ساخته می‌شود و هدف از تحلیل، کشف فرایندهای ساخت معناست. از این منظر، تحلیل همان اکسیری است که صورت‌بندی معنایی و واقعی پدیده‌های سیاسی را ممکن می‌سازد. تحلیل به‌ ما امکان و استعداد حل مسائل را از راه منحل کردن، یعنی از راه بازتوصیف آنها به زبانی متفاوت می‌دهد... تحلیلگر مسائل سیاسی تلقی خویش از «واقعیت» را براساس اطلاعات به دست آمده از حواس، سامان می‌دهد، اما این آوران حسی از فرایندهای ذهنی پیچیده عبور می‌کند که تعیین می‌نماید به چه اطلاعاتی باید توجه کرد، چگونه آن را سازمان‌دهی کرد و معنای مربوط به آن کدام است. آن‌چه افراد درک می‌کنند، سهولت درک و چگونگی پردازش این اطلاعات پس از دریافت، به طور قوی تحت تأثیر تجربه قبلی، آموزش، ارزش‌های فرهنگی، مقتضیات شغلی و هنجارهای سازمانی است. همچنین جزئیات اطلاعات دریافتی نیز در این زمینه سهمی بسزا دارد. از نگاه تاجیک در واقع، معنای هر چیز همواره از یک زمینه برمی‌آید و مشروط به عواملی دیگر و همچنین تابع مناسبات متحول‌شونده قدرت است: از منظر فوکویی، می‌توان گفت بازنمایی همیشه در یک گفتمان صورت می‌پذیرد و گفتمان تعیین می‌کند که درباره یک متن خاص چه می‌توان گفت و چه نمی‌توان گفت. آن کسانی که به سبب برخورداری از قدرت می‌توانند شیوه‌های خودشان برای شناخت جهان را به طرزی گفتمانی اشاعه دهند، انگاره‌های غالب برای شناخت جهان (یا معنادار ساختن آن) را ایجاد می‌کنند و همین انگاره‌‌ها موجد «نظام‌های حقیقت» می‌شوند. این نظام‌ها سپس به مرجعی برای نحوه تفکر و رفتار ما تبدیل می‌گردند؛ به بیان دیگر، «جایگاه‌های فاعلیتِ ذهن» را برای ما به وجود می‌آورند تا از آن جایگاه‌ها انواع معنا را برسازیم و رفتارهایمان را به اجرا درآوریم. کتاب «سفید، سیاه، خاکستری؛ «واقعیت»های سیاسی ساخته می‌شوند؟» کتابی از محمدرضا تاجیک در ۳۴۳ صفحه، شمارگان یک‌هزار و ۲۰۰ نسخه را انتشارات تیسا منتشر کرده است.