انتشارات تیسا

این رمان، در سبک نویسندگی کوئلیو با نوآوری همراه بوده‌‌است: شخصیتی که مصاحبه‌های پیاده‌شده را تعریف می‌کند. کوئلیو هدف خود را از نگارش این کتاب پرداختن به سویه دیگری از الوهیت می‌داند: «می‌خواستم بی‌محابا در دل مامِ بزرگ غوطه‌ور شوم و این پرسش را بیان کنم که چرا جامعه کوشیده‌ است تا سویه دیگری از الوهیت را در گوشه‌ای محبوس کند». کوئلیو می‌نویسد تا خودش را بفهمد، می‌نویسد تا اندیشه‌هایش را به نظم درآورد تا بتواند هویتش را به‌روشنی ببیند و وجود خداوند را بشناسد. او خداوند را این گونه تعریف می‌کند: «خداوند یک فعل است. خداوند یک کنش است. خداوند، هست ـ بله، هست. یک فعل است. نمی‌توانید تعریفی از او بدهید. وقتی که موسی از او می‌پرسد: «تو که هستی؟»، او پاسخ می‌گوید: «من هستم». او نمی‌گوید که من این یا آن هستم، تنها می‌گوید: «من هستم». ازاین‌رو فکر می‌کنم که این بهترین تعریف از اوست، که او هست. شخصیت اصلی این کتاب، زنی به نام آتنا ـ سویه دیگر کوئلیو ـ است که مسیر معنویِ شخصیِ خود را طی می‌کند و به یک جادوگر بدل می‌شود و در سراسر کتاب گفتگوهایی بین او و دیگران در باب موضوع پیش‌گفته مطرح می‌گردد.

برچسب ها :