انتشارات تیسا

این کتاب دربردارنده آن مقدار از سخنان آبدار و لطیف شاعری است با تخلص لامعی که از گزند حوادث در امان مانده و به دست رسیده است و درمیانه ابیاتی هست که بدو نسبت داده اند و شاید از سراینده یا سرایندگانی دیگر باشد. آنچه مسلم است اینکه ابوالحسن‌بن محمدبن اسماعیل مشهور به لامعی از مردم گرگان، سراینده باریک اندیش و ساده‌گوی گرگانی در قرن پنجم هجری به پیروی از اشعار بلند فرخی سیاستی و منوچهری دامغانی و عن ...

به زبان سُره دوست‌ات دارم! به ناسره دوست‌ات دارم! به امید کشف سوزن از کاه به امید باد و به باد دادن حتی اگر در دست‌های دشمن‌ام باشی دوست‌ات دارم! به خاطر شب که بلند می‌شود مقابل‏ات صریح‌تر از هر گمانی که بشکافد راز خواب هایت را دوست‌ات دارم.

رخت‌ها را هم پهن کرده‌ام / کار دیگری ندارم / آن قدر پُرم / که کافی‌ست کتری کمی دیر جوش بیاید / تا بزنم زیر گریه

همیشه می‌آیی، هر چند دیر. همیشه نگاه می‌کنی، هر چند کوتاه. همیشه می‌خندی، هر چند تلخ. باز هم بیا، نگاه کن و بخند همچنان دیر، کوتاه و تلخ.

تاثیر واژگان پاک در شکل دهی افکار، رفتار و شخصیت انسانی بر احدی از صاحبان اندیشه و خرد پنهان نیست، زیرا که واژه همانند گلدان مشبکی است که در باغستان فکر آدمی نهاده شده، اندک اندک بذر و مفهوم نهفته آن در روح و روان ریشه دوانده تا اعماق جان نفوذ کرده، به تدریج در اعمال و رفتار تجلی پیدا میابد.