انتشارات تیسا

آسیب‌پذیری اجتماعی تابعی از نسبت قرارگیری مردم در معرض خطر، تلاش‌‌های صورت‌گرفته برای کاهش خطر، دسترسی به منابع اصلی موردنیاز برای پیش‌بینی، کنارآمدن با بهبودی از تأثیرات مخرب بلایای طبیعی است. دسترسی به چنین منابع مهمی همانند قدرت اجتماعی، شبکه‌‌های اجتماعی نیرومند، حمل‌ونقل، زمان، اطلاعات، مهارت‌‌های اداری و سواد خواندن و نوشتن به زبان‌‌های برتر به صورت اجتماعی توزیع شده است. منابع اصلی دیگر برای نجات از بلایا و بازیابی بعد از وقوع آنها عبارتند از: کنترل بر زمین، پول، اعتبار و ابزارها؛ خانواده‌‌های دارای ضریب وابستگی کم؛ سلامت و تحرک شخصی؛ حقوق خانواده و امنیت غذایی؛ مسکن ایمن در مکان‌‌های امن؛ و رهایی از خشونت ولی آسیب‌پذیری در برابر بلایای طبیعی به معنی فقر نیست؛ ثروتمندان نیز می‌توانند از طریق زندگی در سواحل لوکس یا کوهپایه‌‌هایِ شیب‌دارِ کوه‌‌های آتش‌فشانی، خود را به خطر بیاندازند، هرچند آنها در برابر خسارات مالی مقاوم‌ترند. با این حال بیشتر مردمی که در مکان‌‌های پرخطر زندگی می‌کنند، مجبور به زندگی در نزدیکی آتش جنگلی‌ اندونزیا یا زیر یک کوهِ در حال ریزش از زباله در مانیلا هستند و کنترلی بر وضعیت زندگی‌ خود ندارند؛ فقرا به دلیل اختیارات اجتماعی محدود و منابع قابل بازیابی کمتر، زندگی و شغل خود را از دست می‌دهند.

برچسب ها :

• امدادرسانی ـ جنبه‌های اجتماعی × ۱
• زنان ـ وضع اجتماعی × ۱