انتشارات تیسا

سید رضا صالحی امیری سیاستمدار ایرانی است. او در آغاز کار دولت حسن روحانی، هفتاد روز سرپرست وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران بود.
صالحی امیری در سال ۱۳۴۰ در شهرستان بابل به دنیا آمد. وی دارای مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد علوم سیاسی و دکترای مدیریت دولتی از دانشگاه آزاد (علوم و تحقیقات) و استادیار دانشگاه است. عنوان رساله دکتری او "مدیریت تنوع قومی در ایران و جهان" است
فعالیت‌های سیاسی:
صالحی در زمان انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری اسلامی ایران معاون فرهنگی ستاد انتخاباتی حسن روحانی بود و معاونت پژوهش‌های فرهنگی و اجتماعی مرکز تحقیقات استراتژیک را در کارنامه دارد.گفتنی است قبل از انتصاب وی به سرپرستی وزارت ورزش از وی به عنوان کاندیدای این وزارت‌خانه یاد می‌شد و همچنین نامش برای تصدی سرپرستی وزارت علوم و سازمان میراث‌فرهنگی هم مطرح شد.پس از انتخاب حسن روحانی به عنوان ریاست جمهوری ایران ،از وی که به شاه کلید فرهنگی دولت یازدهم یاد می شد به ریاست کارگروه فرهنگی منصوب شد و گمانه‌های بسیاری در خصوص وی پیرامون تصدی چند وزارتخانه مطرح شد
سرپرست و نامزد وزارت ورزش و جوانان دولت یازدهم:
نهایتاً پس عدم موفقیت مسعود سلطانی فر برای کسب رأی اعتماد به عنوان وزیر ورزش و جوانان، حسن روحانی، رئیس جمهور ایران، طی حکمی در ۲۶ مرداد ۱۳۹۲ صالحی امیری را به عنوان سرپرست وزارت ورزش و جوانان ایران منصوب و در ۲۷ مهر ۱۳۹۲ به عنوان وزیر پیشنهادی وزارت ورزش و جوانان به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد. نهایتاً صالحی امیری با کسب ۱۴۱ رأی مخالف، ۱۰۷ رأی موافق و ۱۳ رأی ممتنع نتوانست از مجلس رأی اعتماد بگیرد و از ادامه همراهی با کابینه دولت یازدهم بازماند. در ۶ آبان ۱۳۹۲، حسن روحانی، محمد شریعتمداری را به عنوان سرپرست جدید وزارت ورزش و جوانان منصوب کرد و شریعتمداری جایگزین صالحی امیری گردید.
سمتهای سازمانی:
استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
مدیر گروه مدیریت و برنامه ریزی فرهنگی دانشکده مدیریت و اقتصاد - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
معاون پژوهشهای فرهنگی و اجتماعی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام
مدیر گروه پژوهشی فرهنگی و اجتماعی پژوهشکده تحقیقات راهبردی
ریاست کمیته اجتماعی شورای عالی امنیت ملی
کتاب‌ها:
امنیت اجتماعی(۱۳۹۰)
مهاجرت نخبگان (۱۳۸۹)
انسجام ملی و تنوع فرهنگی (۱۳۸۸)
مبانی سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی فرهنگی (۱۳۸۷)
سرمایه اجتماعی (۱۳۸۷)
مدیریت منازعات قومی در ایران (۱۳۸۴)
مقالات:
مبانی نظری و راهبردی مدیریت ارتقاء امنیت اجتماعی و فرهنگی در تهران (خرداد ۱۳۹۰)
دولت و سرمایه اجتماعی در افق چشم‌انداز ۲۰ ساله (تیر ۱۳۸۶)
بررسی علل فقدان پویایی در سازمان‌های فرهنگی و آموزشی کشور (دی ۱۳۸۵)